styczeń 2019

Zapraszamy na 111. spotkanie Gdyńskich Warsztatów Podróżniczych „Wyjdź w Świat” z Markiem Tomalikiem – dziennikarzem prasowym i radiowym, pasjonatem i znawcą Australii, do której jeździ systematycznie od 1989 roku. Pisze o podróżach i muzyce jako stały współpracownik National Geographic i Jazz Forum. Dwukrotny laureat Kolosów. Obecnie ma swoją audycję podróżniczą w RMF Classic. Jest autorem trzech książek o piątym kontynencie: Australia, moja miłość, Lady Australia i Australia, gdzie kwiaty rodzą się z ognia oraz książki U ludzi wyróżnionej w 2018 roku Nagrodą Magellaną przyznawaną przez Magazyn Literacki KSIĄŻKI. Na spotkaniu opowie o Aborygenach – rdzennych mieszkańcach Australii:

Australijska kultura Aborygenów odwraca do góry nogami nasze zachodnie pojęcie własności ziemi. Dla Aborygenów to ziemia jest właścicielem jednostki. Co więcej, niektóre części krajobrazu wywierają metafizyczny magnetyzm, wciągają człowieka, nawet z dużej odległości. Jest w tym głęboko zakorzeniony transcendentalny obowiązek powrotu. W przeciwnym razie wewnętrzne ja usycha i umiera. Walkabout, duchowa podróż Aborygenów na pustyni jest odpowiednikiem pielgrzymki, rytuałem przejścia. Oto mityczna, pradawna kraina Aborygenów, czerwonych piasków, pustynnych ścieżek śpiewu, dziwnych stworzeń, bezkresnych równin, niecodziennej roślinności. Totemiczni Przodkowie nie stwarzali świata zaklęciami, ale poprzez swoje działania. Jednocześnie byli jego częścią. Aborygeni czują się integralną częścią natury, a nie jak większość białych – kimś lepszym od zwierzęcia, rośliny czy skały.

Spotkanie odbędzie się w piątek 1 lutego 2019 roku w godz. 18:00 – 20:00 w Pomorskim Park Naukowo-Technologicznym na sali C (budynek III).

Projekt jest finansowany przez miasto Gdynia i organizowany przez Hufiec ZHP Gdynia.

Miasto Gdynia i Hufiec ZHP Gdynia zapraszają na spotkanie  Gdyńskich Warsztatów Podróżniczych „Wyjdź w Świat” z reporterem Wojciechem Góreckim, które odbędzie się w piątek 18 stycznia 2019 roku w godz. 18:00 – 20:00 w Pomorskim Park Naukowo-Technologicznym na sali C (budynek III). Będzie to pokaz zdjęć autora połączony z opowieścią o Azji Centralnej w kontekście jego ostatniej książki „Buran. Kirgiz wraca na koń”.

W Azji Centralnej każdy znajdzie coś dla siebie. I wszystko występuje w wyolbrzymionej postaci. Góry? Tienszan i Pamir. Pustynie? Większa od Polski Kara-kum, nieco skromniejsza Kyzył-kum oraz, jeśli uwzględnić zachodnie Chiny, mordercza Takla Makan. Żyzne pola uprawne, urodzajne sady, plantacje bawełny, hodowle jedwabników? Kotlina Fergańska!
Legendarne miasta – Chiwa, Buchara i Samarkanda („Samarkanda – rozśpiewana nazwa jednego z cudownych miejsc, które od dziecka nosimy w sercu” – pisał wielki włoski reporter Tiziano Terzani). Do tego wymarłe oazy Jedwabnego Szlaku oraz starożytne ośrodki, tętniące życiem do dziś: Nisa, Merw, Stary Urgencz, twierdze z gliny nad Amu-darią, Turfan, Pandżakent, Osz. I jeszcze futurystyczna architektura Astany i Aszchabadu. Obok Kazachów, Kirgizów czy Turkmenów, którzy ledwie parę pokoleń temu zeszli z konia spotkamy tam osiadłych od starożytności Tadżyków i równie przywiązanych do miast Uzbeków. Obok żyjących na dachu świata ludów Pamiru – uczepionych swojej górskiej dolinki Jagnobczyków. Azja Centralna to region „pomiędzy”: Europą a Azją, Rosją a Indiami, Chinami a Bliskim Wschodem. Nie posiadając dostępu do otwartego morza sam jest morzem, a raczej śródlądowym, stepowym oceanem, na którym od pradziejów krzyżowały się szlaki ludów, podróżujących między dwoma kontynentami. Jeśli gdzieś bije serce Eurazji – to właśnie tam.

Wojciech Górecki – znawca Kaukazu i Azji Centralnej, którymi zajmuje się od ponad 25 lat. Reporter, autor tłumaczonych na 7 języków książek Planeta Kaukaz, Toast za przodków, Abchazja oraz Buran. Kirgiz wraca na koń. W latach 2002–2007 był pierwszym sekretarzem, a następnie radcą w Ambasadzie RP w Baku. Był ekspertem misji UE badającej okoliczności wojny w Gruzji w 2008 roku. Pracuje w Ośrodku Studiów Wschodnich. W 2011 roku był finalistą Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego oraz został nominowany do nagrody Nike 2011. W 2013 roku otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak.